Ton Stork Vechten voor de Vecht-penning 2017 uitgereikt aan Wim Weijs

Afgelopen zaterdag 2 september werd tijdens de Vrienden van de Vecht-dag, tevens de Jaarvergadering van de Vechtplassencommissie (VPC), de Ton Stork Vechten voor de Vecht-penning 2017 uitgereikt aan

Wim Weijs

 

Daarbij werd de volgende laudatio uitgesproken door de VPC-voorzitter Charlotte Smit:

De Vechtplassencommissie reikt eens in de twee jaar de Ton Stork Vechten voor de Vecht-penning uit aan iemand die zich bijzonder heeft ingezet voor de kwaliteit van de Vechtstreek. De Vechtstreek is van grote waarde en een beschermer ervan is een penning waard. Twintig jaar geleden heeft Elisabeth Varga voor de VPC een penning ontworpen in de vorm van een waterlelieblad met daarin de bekende tekst van één van de eersten die de waarde van de Vecht onder woorden bracht: Constantijn Huygens. Hij schreef vanuit Den Haag aan zijn Vechtvriend Johan Huydecoper, ‘Heer van Maarsseveen’:

Ick sit op Hofwijck, staegh aen Goudestein, en denk, en vliede van mijn’ Vliedt om voor uw’ Vecht te vechten

De eerste penning werd in 1999 uitgereikt aan Ton Stork, de scheidend voorzitter van de VPC. Vandaag mag ik de tiende penning uitreiken.

Vanaf 1936 bewaakt de Vechtplassencommissie de landschappelijke, natuurhistorische en cultuurhistorische waarden van de Vechtstreek. Dat doen we door te adviseren, voor te lichten en door de overheid kritisch te volgen. De VPC wist het al bij haar ontstaan: om een gedegen standpunt te kunnen innemen in bestuurlijke discussies en voor lezingen etc. moet je beschikken over de meest recente kennis van het ontstaan van het landschap in de Vechtstreek en de wisselwerking tussen de handelende mens enerzijds en de natuur en het landschap anderzijds. Al vroeg in haar bestaan stelde de VPC een commissie in voor het inventariseren van de biologische waarden. Met universiteiten en wetenschappelijke instituten werd in de vorige eeuw veel waardevolle kennis opgebouwd en gebundeld. De VPC heeft diverse boeken en nota’s uitgegeven, soms van meer dan regionale waarde en te beschouwen als wetenschappelijke naslagwerken. Denk bijv. aan het werk van Westhoff over de plantengemeenschappen van de Botshol, het theekoepelboek van Bart van de Berg en het boek over de stinzenflora van Piet Bakker. Bij deze laatste twee was Evert Boeve de ongeëvenaarde fotograaf. In de laatste jaren legden wij het accent op lezingen, excursies en kenniswandelingen. In het kader van de leergang Vechtologie behandelden zo’n 24 gerenommeerde sprekers de thema’s landschap, natuur, water, cultuurhistorie en kunst in Vechtstreek. De vraag naar kennis is blijvend. Processen als eutrofiëring, inklink en de veranderende agrarische bedrijfsvoering hebben grote invloed op de biologische waarden. Nieuwe kennis hiervan is nodig om richting te kunnen geven aan de natuurontwikkeling in de Vechtstreek. In 2009 vernamen we dat iemand werkte aan een door de KNNV uit te geven standaardwerk over natuur en landschap van de Vechtstreek. Het zou mooi zijn als dit boek in het kader van het lustrum in 2011 kon worden uitgebracht. Dat was ambitieus maar met enorme inzet van de auteur lukte het toch. In de schitterende uitgave behandelt de auteur de vele inventarisaties die in opdracht van Natuurmonumenten waren uitgevoerd maar ook uiterst nauwkeurig het ontstaan van het landschap van de Vechtstreek. Met het boek Natuur en Landschap van de Vechtstreek werd de lijst van hoogwaardige uitgaven over de Vechtstreek weer uitgebreid. De samenwerking tussen de auteur en de VPC smaakte naar meer. De auteur werd een vaste spreker in het kader van de leergang Vechtologie, en werd een zeer gewaardeerde adviseur van de VPC. Met zijn diepgaande kennis van de natuurwaarden van het gebied heeft hij namens de VPC grote invloed gehad bij de ontwikkeling van het aanstaande Gebiedsakkoord voor de Oostelijke Vechtplassen. Daarin worden afspraken vastgelegd voor het realiseren van natuurdoelen en recreatiewensen. Zo’n deskundige en kritische kracht hadden we nodig in het veld van belanghebbenden met uiteenlopende en soms tegenstrijdige wensen zoals die van watersport, horeca, wonen. Ook de initiator van dit gebiedsakkoord, de Provincie Noord-Holland, uitte veel waardering voor de kennis en inbreng van de toekomstige penninghouder, en nu zal ik de naam onthullen: Wim Weijs.

Dames en heren, uit het voorgaande zal u duidelijk geworden zijn dat de VPC weinig moeite had met het vinden van een kandidaat voor de penning 2017. Wim Weijs heeft een enorme hoeveelheid kennis toegevoegd aan wat al bekend was over de biologie van de Vechtstreek. Kennis die up-to-date is en die nu en in de komende jaren van groot belang is voor het ontwikkelen van het beleid op het gebied van de natuurbescherming van de Vechtstreek.


Natuur & landschap van de Vechtstreek – geschiedenis van het Utrechtse Vecht gebied

Gebiedsakkoord voor de Oostelijke Vechtplassen

Ton Stork Vechten voor de Vecht-penning

Behoed de Vechtstreek voor een tweede Vechtbrug in Breukelen

Een gepassioneerde oproep

Aan de fractievoorzitters  van de Gemeenteraad van Stichtse Vecht

6 december 2016

Aan alle bestuurders die zijn betrokken bij het plan om een extra brug over onze mooie historische rivier te bouwen.

Allereerst wil ik graag meedelen dat ik op politiek gebied niet erg actief ben, maar de wederkerende brug kwestie en de nood tot bescherming van het historisch erfgoed genaamd:  DE VECHTSTREEK, waar wij allen altijd zo graag over roepen dat het ons aan het hart gaat, doet mij nu echt in de pen klimmen om u nu allen op te roepen tot wezenlijke bescherming daarvan. Geen woorden maar daden!

Onze mooie rivier die indertijd zelfs bestand leek tegen het kanaliseren waardoor we nu het Amsterdam Rijn kanaal hebben wordt bedreigd. Waarom nu weer dit onzalige plan om het verkeer te intensiveren, tegen iedere grootsteedse filosofie in, die zich in alle bochten wringt om het verkeer kwijt te raken. Loenen als voorbeeld waar zelfs een rondweg is aangelegd. Nee – Breukelen moet nu een extra brug hebben ten behoeve van een paar ondernemers die beter hun heil kunnen gaan zoeken op de oprukkende industrie gebieden langs de A2 die er zijn om juist het verkeer elders te verlichten en de bereikbaarheid van bedrijven te stimuleren.

Het landschap en de cultuurhistorie in het Vechtgebied hebben een enorme toeristische aantrekkingskracht. Daarom komen de mensen hier ook naar toe, om te genieten van de prachtige monumentale uitstraling. Zoals in de Cultuur en Recreatie nota meermalen wordt genoemd, wil de gemeente inzoomen op kwaliteit en kleinschaligheid. Geef ruimte aan de fietser en wandelaar, maak het Zandpad autoluw en ik zou ook zeggen: bestem de Rijksstraatwegen voor bestemmingsverkeer. De provincie denkt en helpt mee door in parkeerplaatsen aan de buitenkant van favoriete gebieden te investeren (TOP’s). Daar kan men ook fietsen huren.  Daarom heb ik als gepassioneerd ondernemer maar ook als liefhebber van deze streek geïnvesteerd in B&B’s en antiquiteiten winkels in Zuilen en Breukelen, nu ook in Nieuwersluis waar Hotel De Kampioen in ere wordt hersteld. Dat past heel goed in deze streek.

Door een extra Vechtbrug in Breukelen te bouwen, verdwijnt de identiteit en charme van dit unieke, maar kwetsbare Vechtgebied. Het hek is dan van de dam voor allerlei ontwikkelingen en dat zal juist onnodig verkeer genereren waar veel ondernemers nu juist geen baat bij hebben, hoe vreemd dat ook mag klinken. De uitstraling van deze omgeving is haar grootste “selling point”. Een ondernemer aan de oostzijde trekt alle registers open om de brug voor zijn deur te krijgen. Hij is uit zijn jasje gegroeid en ook niet meer economisch aan dit gebied gebonden. (Nog ca.1 ha boomgaard). Vrijwel al het fruit wordt aangevoerd.  Hierbij kom ik terug op het belang van zijn plaats op een industrieterrein, de al eerder vergunde uitbreiding had nooit, echt NOOIT, vergund mogen zijn. Hij heeft hier nog wel ruimte om zijn educatieve plannen te ontwikkelen, die hij opperde bij zijn vorige verzoek om uitbreiding. Een plaats op een industrieterrein is zeker voor de lange termijn veel logischer.

Juist met eerder door mij aangevraagde vergunningen blijkt de gemeente zo voorzichtig met wat kan en niet kan, en daar op terug kijkend ben ik in het verleden terecht en geargumenteerd teruggefloten, dit door een gebrek aan monumentaal inzicht indertijd. Men had gelijk en ik heb daarvan geleerd. Waarom nu dan wel een onnodige brug? Daar waar er veel minder ingrijpende, veel goedkopere en veel simpelere oplossingen zijn.

Ik verzoek dan ook dringend namens mijzelf, de Stichting monumenten Lloyds en Monumenten Maatschappij Utrecht BV van dit voorgenomen plan voor eens en voor altijd af te zien.

Hoogachtend,

Bert Degenaar
Dorpsstraat 18
Oud Zuilen
bert@degenaar.nu

Tweede Vechtbrug te Breukelen? – inspraak-VPC

Inspraaktekst Vechtplassencommissie 22 november 2016 Commissie Fysiek domein Stichtse Vecht

over een eventuele 2e Vechtbrug

Geachte commissieleden

Het is november 2027. Uw commissie beraadt zich op het voorstel om het Zandpad, de Laan van Gunterstein en de Nieuweweg te verbreden en een fiets- wandelpad aan te leggen. Dat is nodig vanwege de structurele schade aan de wegbermen en de grote onveiligheid van fietsers en wandelaars. Er zijn nare ongelukken gebeurd. Dit alles als gevolg van de toename van (vracht)verkeer sinds de ingebruikneming van de nieuwe Vechtbrug. Dames en heren, dat is niet wat u wilt. Een 2e Vechtbrug hoeft niet en mag niet. Er is nu een betrekkelijk eenvoudig oplosbaar probleem. En met een 2e Vechtbrug ontstaan nieuwe, veel grotere en ook duurdere problemen.

De eenvoudige oplossing:

Het huidige verkeersaanbod kan met niet al te ingrijpende maatregelen via de Brugstraat naar de overkant van de Vecht komen. De evaluatie van de proef met de Brugstraat heeft dit uitgewezen. Die maatregelen werken echter niet voor het zware en grote landbouwverkeer van enkele lokale ondernemers. Het verkeer t.b.v. die ondernemingen moet nog steeds gebruik maken van andere routes. Ja, toegegeven, dat kost wat meer tijd en is óók niet altijd ideaal.

De vermeende complexe en dure oplossing:

een 2e Vechtbrug met als gevolgen:

  • grote negatieve impact op landschap, cultuurhistorische en recreatieve waarden.
  • verkeersaanzuigende werking: niet alleen van lokaal verkeer maar ook van sluipverkeer van het hoofdwegennet.
  • meer vrachtverkeer en daardoor schade aan wegdek en bermen van de wegen oostelijk van de Vecht; de huidige situatie ontmoedigt toch een beetje. Wat betekent het dan dat de gemeente het Zandpad nu bestempelt als een autoluwe weg voor bestemmingsverkeer en recreatie (wandelaars en fietsers)?
  • nóg grotere verkeersonveiligheid op de wegen oostelijk van de Vecht.
  • als gevolg van deze ontwikkelingen zal er op termijn onvermijdelijk een claim komen om deze wegen te verbreden en versterken. U raadt het al: nog meer schade aan landschap, cultuurhistorie en belevingswaarde om het over de kosten maar niet te hebben.

De ondernemers in kwestie hebben zich ooit in de Vechtstreek gevestigd. De bedrijven en de transportmiddelen groeiden en groeiden. De infrastructuur en de dorpskern echter niet. En dan moet men zich, met alle respect voor die ondernemers, afvragen of de gevolgen van die groei moeten worden afgewenteld op de maatschappij. Wij zijn van mening dat voor die vraag de belangen van de ondernemers moeten worden afgewogen tegen die van landschappelijke, cultuurhistorische waarden, van verkeersveiligheid en van recreatieve waarden.

Een 2e Vechtbrug zal Breukelen geen goeds brengen.

Wij wensen u veel wijsheid toe bij uw beraadslagingen.

Dank voor uw aandacht.