Ambitienota Cultuur Stichtse Vecht

Op 9 mei 2017 is de Ambitienota Cultuur gepresenteerd aan de gemeenteraad van Stichtse Vecht. In de nota, die een initiatief was van de gemeente, de Stichting Het Vechtsnoer en het Cultuurplatform Vechtstreek, wordt de stand van zaken rond Cultuur in de gemeente in kaart gebracht. Het hele spectrum, van de levende kunsten tot en met erfgoed.

Erfgoed, in de betekenis van monumenten en het cultuurlandschap, zo concludeert het rapport, vormt feitelijk het DNA van de gemeente en verdient het dan ook om als drager te fungeren voor toekomstige economische, ruimtelijke en toeristische ontwikkelingen.

De nota is lovend over de kracht en betrokkenheid van het culturele veld en over hoe krachtig cultuur in de kernen is verankerd. Maar zij is kritisch over de mate waarin door de gemeente vorm en inhoud wordt gegeven aan het thema cultuur en schetst een zorgelijk perspectief door gebrek aan financiële continuïteit en passende huisvesting. Het is schrijnend dat een gemeente die pronkt met haar buitenplaatsen en cultuurlandschap, slechts beschikt over gebrekkige ambtelijke ondersteuning in verhouding tot de landelijke norm.

De ambitienota cultuur schetst een reeks van perspectieven die niet alleen het belang van cultuur als waardebepalende, bindende en ontwikkelende factor naar voren brengen, maar die ook zichtbaar maken hoe het beter kan.

De Vechtplassencommissie en het Vechtsnoer, die al eerder ernstig bezorgd waren over de beperkte gemeentelijke inspanningen op het gebied van erfgoed, hebben de leden van de gemeenteraad in een gezamenlijke brief van 29 juni jl. opgeroepen de conclusies van de ambitienota in hun verkiezingsprogramma’s te verwerken.

Vechtpenning

Zaterdag 26 september 2015 om 13.00 uur reikte de Vechtplassencommissie in de Muziektent in Vreeland de Ton Stork vechten voor de Vecht-penning uit. Het is een erepenning die elke twee jaar wordt toegekend aan iemand die zich buitengewoon verdienstelijk heeft gemaakt op het terrein van natuur, cultuur of landschap in de Vechtstreek.

De 9e Ton Stork-penning gaat naar mevrouw Juliette Jonker-Duynstee uit Vreeland. Mevrouw Jonker zet haar brede kennis van de Vechtstreek met veel enthousiasme in voor het promoten van de kwaliteiten van het gebied. Zij onderzoekt kunst- en bouwhistorische achtergronden van objecten zoals buitenplaatsen, interieurs van buitenplaatsen maar ook van boerderijen en van de bewoners van weleer. Met aanstekelijk enthousiasme draagt zij o.a. als gids deze kennis over aan bezoekers, bewoners en bestuurders in de streek. Maar ook als webmaster van de websites www.vensteropdevecht.nl en www.zichtopdevechtstreek.nl en als coauteur draagt zij bij aan het vergroten van de kennis over de Vechtstreek.

 

Ton Stork Penning voor J. Jonker 2 Ton Stork Penning

Wethouders-gesprekken

Waarover praat de VPC met wethouders? De VPC bewandelt vele wegen om haar doelstelling, een hoge kwaliteit van landschap, natuur en cultuur in de Vechtstreek, te bereiken. Een van de instrumenten is om de vinger aan de pols te houden bij de gemeentebesturen en met name wethouders en ambtenaren. Waar gaat het dan zoal over?
In algemene zin staan op de agenda zaken rond beleidsontwikkeling, advisering en handhaving. Zo is vrij recent in Stichtse Vecht de financiële en beleidsstructuur rond monumentenzorg gewijzigd. Dat was aanleiding voor de VPC om bij de wethouder voorstellen te doen voor een nadere uitwerking van de procedures rond de zorg voor onroerende gemeentelijke monumenten. En er o.a. voor te pleiten dat de gemeente eigenaren die ontwikkelplannen hebben voor monumenten zo vroeg en zo goed mogelijk informeert over de voorschriften maar deze eigenaren vooral ook de weg wijst naar potentiële bronnen voor cultuurhistorische kennis over hun objecten. Constructief overleg en advies in de beginfase leidt immers tot een effectiever en fraaier resultaat dan commentaar achteraf. In haar “servicemomenten” kan de gemeente dit zoveel mogelijk bevorderen.
In het verlengde van de adviesrol van de VPC op het terrein van landschap, natuur en cultuur wordt ook regelmatig van gedachten gewisseld over de kansen en bedreigingen van bepaalde door de VPC gesignaleerde concrete ontwikkelingen. Zo heeft de VPC bijvoorbeeld haar zorgen geuit over de bouwkundige staat van de enige nog resterende steenoven aan de Vecht bij Breukelen: Vecht en Rhijn. De VPC ziet met lede ogen aan dat dit object in toenemende mate vervalt. We zouden het verlies van het laatste tastbare overblijfsel van dit Vechtse ambacht zeer betreuren. Samen met de gemeente hebben we onderzocht hoe we het verval zouden kunnen stoppen. Helaas is er tot nog toe geen oplossing gevonden die leidt tot het behoud van dit cultuurhistorisch waardevolle object.

Historisch groen in de gemeente Stichtse Vecht

In Stichtse Vecht wordt hard gewerkt aan het in kaart brengen van het historisch groen. Dat wordt een aparte kaartlaag van de nog op te stellen cultuurhistorische waardenkaart. Historisch groen komt ook op de zgn. Groene Kaart behorende bij de te actualiseren bomenverordening en het bomenbeleid. Met het oog op harmonisatie van dat laatste wil de gemeente de plannen nog voor de zomer vaststellen. Positief is dat de gemeente zo veel waarde aan het historisch groen hecht.

Op uitnodiging van de gemeente heeft een klankbordgroep naar de eerste concepten gekeken en is tot de conclusie dat:

* door bureau en medewerkers hard is gewerkt en in korte tijd al goed en waardevol werk is verzet, resulteerde in uitgebreide beleidsnotities, een concept bomenverordening en drie, onderling verschillende kaarten;
* de gepresenteerde plannen nog niet rijp zijn voor besluitvorming;
* dat geldt met name de presentatie op drie verschillende, niet geïntegreerde kaarten;
* dat de uitgangspunten voor de inventarisatie niet duidelijk zijn en dat nog niet alle reeds door derden verzamelde informatie is verwerkt;
* het niet realistisch is te verwachten dat deze lacunes op korte kunnen worden hersteld cq voldoende aangevuld;
* besluitvorming op basis van het thans beschikbare materiaal ongewenste onduidelijkheden introduceert waarvan de consequenties niet zijn te overzien en derhalve niet verantwoord is.
In een zienswijze heeft de VPC, als penvoerder van de klankbordgroep, geconcludeerd dat het thans beschikbare materiaal niet rijp is voor besluitvorming en dat het niet realistisch is te verwachten dat de noodzakelijke aanvullingen en verbeteringen op korte kunnen zijn hersteld. En het College met klem in overweging gegeven af te zien van hun voornemen het bomenbeleid vòòr de zomer door de Raad te laten vaststellen en een zodanige datum te zoeken die het in rede mogelijk maakt beleid te formuleren dat de toets der kritiek kan doorstaan.